Ο Λάμπρος Φισφής θεωρείται ως ένας από τους πιο εύστροφους κωμικούς της γενιάς του. Ταλαντούχος και πολυπράγμων, καθώς εκτός από stand up comedian, παρουσιαστής και σεναριογράφος είναι και συγγραφέας ενός βιβλίου αλλά και καλλιτεχνικός διευθυντής στο Athens Comedy Festival. Με αφορμή λοιπόν το καταιγιστικό τριήμερο του Comedy Festival στις 19-20 και 21 Μαΐου απαντά σε όλα: ερωτήσεις που αφορούν το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον του.
Τι ήταν αυτό που σε έστρεψε στην κωμωδία; Ήταν κάτι που το είχες από μικρός;
Δεν έχω ξαπλώσει σε κάποιο κρεβάτι ψυχολόγου για να ξέρω τι είναι αυτό που με έστρεψε στην κωμωδία, αν είναι βαθύτερο από μια επιθυμία του να κάνεις τον κόσμο να γελάσει. Δεν ξέρω αν είναι η ανασφάλεια ή η ανάγκη για δημοτικότητα. Από μικρός δεν ξέρω αν το είχα ή δε το είχα. Μου άρεσε από μικρός η κωμωδία και το να κάνω τον κόσμο να γελάει, αλλά δεν αρκεί. Χρειάζεται προσπάθεια, να το παλέψεις πάρα πολύ για να καταφέρεις να το κάνεις επαγγελματικά.
Στο σχολείο σε ήξεραν όλοι ως χιουμορίστα; Ήσουν το επίκεντρο της παρέας;
Όχι δεν ήμουν το επίκεντρο της παρέας ή ο «αστείος της τάξης». Δεν ήμουν ο αντανακλαστικά αστείος, να κάνω το αστείο με οτιδήποτε συνέβαινε τριγύρω. Ήμουν πιο πολύ σχεδιαστικά αστείος. Καθόμουν, δούλευα, έγραφα, παρουσίαζα σκετς στις γιορτές του σχολείου, οπότε ήταν κάτι πιο συστηματικό και μεθοδικό.
Όταν σε ρωτούσαν τι ήθελες να γίνεις τι απαντούσες;
Εκτός από το «θέλω να γίνω αστροναύτης» που τότε ήταν πολύ της μόδας χωρίς κανένας να ξέρει ότι Έλληνας αστροναύτης δε θα γίνει ποτέ, μου άρεσε πολύ το επάγγελμα του μάγειρα. Μετά ακολούθησαν πολλά χρόνια που δεν είχα ιδέα τι ήθελα να κάνω. Από ένα σημείο και μετά βλέπεις τι θες να κάνεις σε σύγκριση με τις επιλογές που υπάρχουν. Πέρασα πρώτος στο ΤΕΙ Εμπορίας και Διαφήμισης. Κουλό. Μέσα από τη λίστα του μηχανογραφικού δε βρήκα τίποτα άλλο που να ήταν κοντά σε αυτό που ήθελα να κάνω. Η κωμωδία ήρθε πολύ αργότερα σαν επιλογή δουλειάς.
Πώς είναι να είσαι κωμικός στην Ελλάδα της κρίσης; Ζει κάποιος μόνο από αυτό;
Προς το παρόν είναι καλά. Προσωπικά δεν έχω δουλέψει εκτός κρίσης. Στην Ελλάδα ξεκίνησα να δουλεύω περίπου το 2007-08. Σίγουρα η κρίση είναι κάτι που έχει στρέψει το κοινό προς την κωμωδία. Είναι χαλαρωτική και θα σε κάνει να γελάσεις και να ξεχαστείς. Το stand up comedy το βοήθησε η κρίση, γιατί είναι ένα λιτό είδος κωμωδίας, μπορεί να μεταφερθεί και να στηθεί οπουδήποτε. Πολλά μαγαζιά έψαχναν κάτι low budget που να μαζεύει εύκολα κόσμο. Συνεπώς, μπορώ να πω ότι τα τελευταία χρόνια ζω αποκλειστικά από την κωμωδία και μπορώ να συντηρήσω εμένα και την οικογένειά μου. Δε μπορούν να το κάνουν όλοι αλλά η πολλή δουλειά σε φτάνει σε σημείο να πεις ότι «ζω από την κωμωδία».
Η τηλεόραση είναι κάτι που σε δελεάζει ή θεωρείς ότι ακόμα δεν έχει κάνει τα βήματα που της αρμόζουν;
Σε προσωπικό επίπεδο η τηλεόραση μου έχει δείξει άπειρες δυνατότητες, ανθρώπους με δυνατό μυαλό που θέλουν να την πάνε ένα βήμα πιο πέρα και ταυτόχρονα μου έχει δείξει το ακριβώς αντίθετο. Δηλαδή, εκτιμώ πολύ το ότι οι άνθρωποι στο Mega εμπιστεύτηκαν ένα πρότζεκτ με κάτι παιδάκια που ήρθαν και τους είπαν «εμείς δεν έχουμε καν σενάριο» και το υποστήριξαν βάζοντάς το prime τtime αλλά στην αντίπερα όχθη με προβληματίζει το γεγονός ότι μιλάω με κάποιους ανθρώπους σε κανάλια για βραδιές Stand-Up comedy και υποστηρίζουν ότι δε θα έχει δυναμική. Από τη μία ελπίδα και ρίσκο και από την άλλη αδιέξοδο. Δυστυχώς, τα τελευταία χρόνια υπερτερεί το δεύτερο.
Ποια είναι η δουλειά σου για την οποία νιώθεις μια παραπάνω συγκίνηση;
Κάτι που υπάρχει στην κωμωδία είναι ότι τα πάντα είναι μοναδικά. Κάθε φορά ξεκινάς από το μηδέν με ένα λευκό πίνακα. Eίναι αυτό που λέμε tabula rasa. Παρόλα αυτά, κάποιες δουλειές μένουν περισσότερο. Για παράδειγμα, όταν περνάς δυο χρόνια σε ένα πρότζεκτ όπως το Κάψε το Σενάριο, είναι πλέον ένα κομμάτι της ζωής μου, είναι ένα πρότζεκτ για το οποίο είμαι περήφανος, με πολλές δυσκολίες, αλλά μας έδωσε πάρα πολλά πράγματα. Έφερε το Stand Up Comedy ξανά στη τηλεόραση, είτε το λατρεύεις είτε όχι δημιούργησε κάτι ξεχωριστό, έφερε κάτι που δε σε αφήνει αδιάφορο. Αλλά και το Athens Comedy Festival που γίνεται το Σαββατοκύριακο είναι κάτι που νιώθω περήφανος γιατί μαζεύονται τόσα πολλά άτομα για ένα κοινό σκοπό, την κωμωδία.
Πιστεύεις ότι οι «Μικρές Λεπτομέρειες της Ζωής» είναι ανεξάντλητες για αμέτρητες παραστάσεις;
Κάθε φορά που ξεκινώ να γράψω ένα καινούριο κείμενο αυτό ακριβώς είναι το άγχος που με βασανίζει. Πώς θα βρώ άλλα θέματα, άλλες λεπτομέρειες της ζωής, άλλα κωμικά πατήματα για να μπορέσω να στήσω μια παράσταση μιάμισης ώρας! Προς το παρόν τα έχω καταφέρει αλλά όταν αρχίσω ξανά να γράφω την επόμενη παράσταση νομίζω αυτό θα είναι το βασικό μου ερώτημα. Είναι δύσκολο αλλά γίνεται. Υπάρχουν πολλά πράγματα που συμβαίνουν γύρω μας. Η δουλειά του κωμικού είναι να κοιτά τα πάντα και να ρωτά τι κωμωδία κρύβεται πίσω από αυτό.
Ωστόσο Ζωή λένε και την κόρη σου. Όταν με το καλό μεγαλώσει και σου πει «Θέλω να γίνω κωμικός» τι θα της πεις;
Δεν έχω μπει καν στη λογική να πάω τόσο μακριά στο μέλλον και να σκεφτώ τι θα της έλεγα. Αυτή τη στιγμή ο στόχος είναι να την κρατήσω ζωντανή, γιατί συνεχώς πάει και χτυπά σε πράγματα (γέλια). Υπάρχουν πιο βασικά ζητήματα από το να φτάσει 18 και 20 και να μου πει ότι θέλει να γίνει κωμικός. Δε θα με χαλάσει και πιστεύω ότι οι γυναίκες λείπουν από την κωμωδία.
Αν έρθει αύριο ένα κανάλι και σου πει: Πάρε όσο μπάτζετ θες, όσους ηθοποιούς θες, ό,τι θες. Τι θα έκανες;
Θα έκανα ένα Comedy Show που νομίζω λείπει από τη τηλεόραση. Πρακτικά θα ήταν η εξέλιξη του Κάψε το Σενάριο. Ένα Show που να πιάνει διαφορετικά είδη κωμωδίας και να τα παρουσιάζει στο κοινό. Αυτό νομίζω θέλει ο κόσμος και θα πήγαινε καλά. Μακάρι να μου έλεγαν, πάρε τα μισά από αυτά που λες και θα το έκανα. Είναι low budget, από οικονομικής πλευράς δεν είναι ιδιαίτερα ακριβό. Έτσι κι αλλιώς και η Γενιά των 592 ευρώ και το Κάψε το Σενάριο ανταποκρίνονταν στις συνθήκες της εποχής.
Το Big Talk θα συνεχίσει;
Ναι, θα συνεχίσει. Θα γίνει και Upgrade. Από την αρχή λέγαμε να φτάσει εδώ που είμαστε τώρα, δηλαδή επεισόδια με live κοινό. Αυτό που θέλαμε εξαρχής, γιατί η κωμωδία είναι ένας διαρκής διάλογος. Την Παρασκευή στο Athens Comedy Festival στις 23:30 θα γυριστεί το πρώτο Big Talk Live και αυτά θα ανεβαίνουν στη συνέχεια στο Netwix. Στη συνέχεια, στο Bob Theatre Festival στόχος μας είναι να μεταδίδεται live από τα Social Media και από το Youtube.
Πάμε στο Athens Comedy Festival. Τι θα δούμε; Λίγα λόγια για αυτό.
To Athens Comedy Festival ουσιαστικά είναι η εξέλιξη του Avaton Comedy Festival που είχαμε ξεκινήσει πριν από 3 χρόνια με τον Δημήτρη Μακαλιά σε μια προσπάθεια να δώσουμε στα νέα είδη κωμωδίας μία στέγη κι ένα φεστιβάλ αποκλειστικά για αυτά. Και φέτος, σε συνεργασία με το Αθηνόραμα και το Gazarte αυτό το μικρό φεστιβάλ παίρνει μια πολύ μεγαλύτερη διάσταση, φιλοξενείται από μεγαλύτερο χώρο με 3 σκηνές που θα τρέχουν παράλληλα, με 28 παραστάσεις στο σύνολο και 35 ηθοποιούς της Ελλάδας και του εξωτερικού που θα κάνει το κοινό να γελάσει. Είναι μια μεγάλη ευκαιρία για το κοινό που δεν έχει έρθει σε επαφή ξενά με αυτά τα είδη αλλά και φυσικά και για τους λάτρεις αυτών των ειδών. Μια συμπιεσμένη κωμωδία μέσα σε τρεις μέρες.
Θα είναι μια ξεχωριστή εμπειρία για το κοινό;
Η σκέψη πίσω από την επιλογή των παραστάσεων είναι μία. Αυτή είναι ότι αν κάποιος επιλέξει στα τυφλά μια οποιαδήποτε παράσταση να φύγει με χαμόγελο και να τον κερδίσει. Τις προηγούμενες φορές το πετύχαμε, ελπίζω και φέτος. Μέχρι τώρα δεν είχαμε κάποιον απογοητευμένο ή που να φύγει με κάτι λιγότερο από αυτό που περιμέναμε. Έτσι δημιουργείται το «φεστιβαλικό» κλίμα.
Θέλω να μου μιλήσεις για τα άτομα που πλαισιώνουν το φεστιβάλ.
Για μένα είναι πολλή μεγάλη χαρά που όλη η κοινότητα ενώνεται. Είναι τιμή να παίρνεις έναν έναν ξεχωριστά τηλέφωνο λέγοντάς του θέλουμε να έρθεις κι εκείνος χωρίς δεύτερη σκέψη να αποδέχεται την πρόταση μας. Ο κλάδος των κωμικών είναι τέτοιος που το επιτρέπει αυτό. Δεν είναι καθόλου απλό να ενώσεις 35 κωμικούς και να είναι χαρούμενοι και να γουστάρουν αυτό που κάνουν. Αλλά αυτό είναι το ωραίο σε αυτή την κοινότητα.
Πώς εξηγείς την άνοδο του Stand-Up Comedy;
Υπάρχουν πολλοί παράγοντες που παίζουν ρόλο. Η περίοδος είναι τέτοια που ο κόσμος το προτιμά. Επίσης, είναι ευέλικτο, οπότε οποιαδήποτε στιγμή μπορεί να προσεγγίσει το κοινό του, να πάει αυτό να το βρει και όχι το αντίθετο. Αλλά θα εστιάσω και στο γεγονός ότι τα τελευταία χρόνια γίνεται μια συστηματική και προσεγμένη προσπάθεια από όλους τους κωμικούς. Έχει αρχίσει να αποφέρει καρπούς όλο αυτό. Μια συμβουλή είναι ότι αν ο κόσμος δεν έχει έρθει ακόμα σε επαφή με αυτό, το σωστό είναι ότι πρέπει να το δεις live. Αλλιώς, είναι σαν τη μουσική. Δε μπορείς να καταλάβεις τη μουσική του από μακριά.
Πόση ώρα σου παίρνει για να γράψεις ένα κείμενο;
Αυτό είναι σχετικό. Υπάρχουν κείμενα που μπορεί να τα έχω γράψει σε μια μέρα και να είναι πέντε λεπτά, υπάρχουν κείμενα που να είναι ένα λεπτό και να μου πήρε μια βδομάδα. Αυτό που κάνω εγώ είναι ότι όταν είναι να γράψω δουλεύω συνήθως 8-10 ώρες τη μέρα και προσπαθώ να δημιουργήσω 3 λεπτά υλικό. Είναι κουραστικό αλλά δουλεύω με βάση την ποσότητα γιατί ουσιαστικά από αυτά δε θα μείνουν 3 λεπτά, μπορεί να μη μείνει και τίποτα. Δουλεύοντας όμως συστηματικά και με πρόγραμμα είσαι καλυμμένος όταν θα έρθει η ώρα ότι θα έχεις αυτό που χρειάζεσαι. Αυτό δεν είναι ο κανόνας, είναι η δικιά μου πρακτική.
Ωστόσο δεν τελειώνουμε εκεί. Έχεις γράψει και βιβλίο. Πες μας λίγα λόγια για αυτό.
Το βιβλίο είναι μια συλλογή από 30 κείμενα. Κάθε κείμενο είναι πολύ κοντά σε αυτό που κάνω και στο stand up. Είναι παρατηρήσεις πάνω στην καθημερινότητα αλλά με πιο λογοτεχνική μορφή. Η βάση του είναι η κωμωδία. Ο στόχος ήταν η σκέψη ότι ένας χώρος που διαβάζεις βιβλία είναι η τουαλέτα. Αντί να σκρολάρεις στο facebook, ας διαβάζεις ένα κεφάλαιο κάθε φορά. Ο κόσμος μπορεί να το προμηθευτεί από το site μου Lambrosfisfis.gr.
Πώς ορίζεις το χιούμορ;
Δεν ξέρω ακριβώς τι είναι το χιούμορ. Για μένα είναι σαν αυτές τις έννοιες που είναι αόριστες. Δε μπορείς να το διδάξεις, δε μπορείς να το εξηγήσεις. Μπορώ να σου πω τι είναι το αστείο. Αστείο είναι κάτι που κάνει τον άλλον να γελάει. Αλλά το χιούμορ είναι μια αίσθηση.
Νιώθεις ευλογημένος που διακατέχεσαι από αυτό το ταλέντο;
Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν ένιωθα ότι είχα ταλέντο στην κωμωδία. Δεν πίστεψα ποτέ ότι αυτό που χρειάζεται η κωμωδία είναι ταλέντο. Ήμουν αποφασισμένος ότι αυτό το πράγμα χρειάζεται μεθοδική δουλειά και επένδυση για να τα καταφέρεις. Έχει μια λογική από πίσω αυτό γιατί μπορεί να αποδώσει, ενώ κάποιος που έχει ταλέντο μπορεί να μην τα καταφέρει όσο εκείνος που δούλεψε πάνω σε αυτό. Μπορώ να δεχτώ ότι πάντα είχα μια κλίση, αλλά ποτέ δεν πίστεψα στο ταλέντο.
Ποιο είναι το όνειρο της ζωής σου;
Να πεθάνει κάποιος από τα γέλια στην παράσταση μου. Κυριολεκτικά (γέλια). Σε πολλά επίπεδα μπορείς να βρεις όνειρα. Πάντα ήθελα να πάω στη Γαύδο ας πούμε. Όνειρο είναι να πάει το stand up ακόμα πιο ψηλά. Είναι καλό να βάζεις προσγειωμένα και μεσοπρόθεσμα όνειρα.
Τι θα έλεγες στα νέα παιδιά που θέλουν να ασχοληθούν με το Stand-Up Comedy;
Θα έλεγα ότι είναι πολύ θετικό να πάρεις μια τέτοια απόφαση σε νεαρή ηλικία. Γιατί είναι κάποια χιλιόμετρα που πρέπει να κάνεις. Τα πρώτα τρία χρόνια είναι η σχολή σου, εκεί που πειραματίζεσαι, εκεί που μαθαίνεις. Δε μπορείς να πατήσεις skip και να ξεκινήσεις κατευθείαν. Θέλει δουλειά, επιμονή και πειθαρχία που είναι ο μεγαλύτερος εχθρός των κωμικών γιατί είμαστε τεμπέληδες. Τα πρώτα χρόνια είναι δύσκολα, αλλά όποιος προσπαθεί θα βρει το δρόμο του.
Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σου;
Μόλις τελειώσει με το καλό το Comedy Festival έχουμε μια παράσταση στο Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου και από Νοέμβριο στο Θέατρο Βέμπο ένα Comedy Sketch Show. Ξεκίνησε ως μια προσπάθεια να επαναφέρουμε την επιθεώρηση στο νέο κόσμο. Φιλτραρισμένη, ανανεωμένη, σαν είδος θεάτρου που μπορεί να ψυχαγωγήσει τους νέους και όχι μόνο ανθρώπους.
